Afscheidskaart

Lieve mensen,

Zoals aangekondigd bijgaand de afscheidskaart van Hettie. Voel je vrij om te komen op de condoleance a.s. woensdag bij Monuta Landsman en/of vrijdag bij het Fulco theater. Voor details zie de kaart. Je bent van harte welkom namens ons gezin.

Lieve groet

Daphne, Mark en Arco

Hettie "The love of our life" overleden

Tot ons onuitputtelijke verdriet is vandaag in onze aanwezigheid Hettie om 21.54 uur rustig overleden. Het is onbeschrijflijk en niet in woorden te vatten hoeveel wij van haar gehouden hebben en nog zullen hebben. En hoe dankbaar wij zijn dat wij zo'n geweldige echtgenote en moeder hebben gehad.  Hettie gaf veel liefde , maar kreeg van ons drie ook heel veel liefde terug. Wij weten eigenlijk niet zo goed hoe wij nu verder moeten in het leven, want Hettie was de "hoeksteen" van ons gezin. Wij voelen ons "geamputeerd" en spreken de wens uit dat met steun van familie, vrienden, collega's, klasgenoten, etc. wij een weg gaan vinden om dit verlies te verwerken.
Wat ons zeker helpt is een door Hettie zelf uitgekozen tekst die ons diep heeft ontroerd:

STERF NIET MET MIJ

Als je mij nog iets wilt geven,
dan zou ik vragen:
sterf niet met mij,
omhels het leven.
Je mag bedroefd zijn,
maar wanhoop niet,
verdrink niet in een te groot verdriet

Als je mij nog iets wilt schenken,
dan zou ik willen:
blijf toekomst zien,
blijf hoopvol denken,
zodat je uitgroeit
en voluit leeft,
het leven alle kansen geeft

Bovenstaande  tekst geeft opnieuw een duidelijk persoonlijkheidskenmerk van Hettie weer: er altijd onvoorwaardelijk zijn voor en denken aan anderen!!

Wij zullen een dezer dagen de afscheidskaart op het blog plaatsen.

Liefs Daphne, Mark en Arco

A LOVE SO BEAUTIFUL

Lieve mensen,

Het gaat helaas heel snel achteruit met Hettie. Vandaag om 1630 heeft de huisarts Hettie een slaapmiddel gegeven, waarna zij binnen 1-3 dagen zal komen te overlijden. We kunnen dus geen contact meer met haar hebben. Vanmiddag om 1200 uur hebben we de kinderen van school gehaald en met de huisarts was afgesproken dat het middel om 1630 uur vandaag zou worden toegediend. Ik kan niet beschrijven hoe overweldigend die paar uur geweest zijn. We hadden nog contact met Hettie, maar ze had zoveel pijn. Zij kon niet meer. Naast dat we veel gehuild hebben, hebben we ook hele intieme momenten gedeeld. Mark heeft nog babyfoto's met haar bekeken en Daphne heeft naast haar gelegen in bed en veel lieve woorden gezegd. Ik heb nog een mooi muzieknummer laten horen en ze kon nog uitbrengen: mooi, mooi hoor!! Wat zijn mijn kinderen een stel kanjers op dit soort momenten. Echt niet te geloven. Wij vinden het erg fijn dat zij thuis is en wij dichtbij haar zijn in de haar zo vertrouwde omgeving. Uiteraard zijn wij alledrie erg verdrietig dat wij afscheid hebben moeten nemen van onze mooie, lieve Hettie. Het is hartverscheurend om te zien hoe Daphne en Mark hierop reageren en ze hebben ook alle steun van iedereen nodig om hier doorheen te komen. En ondanks haar situatie denkt zij nog aan mij en de kinderen en spreken we naar elkaar toe onze onuitputtelijke liefde uit. Want liefde geven aan mij en de kinderen dat was haar levenstaak, naast de aandacht die zij had voor haar omgeving.
Het is niet te begrijpen en ik kan het ook niet in woorden vatten wat de volle omgang is van het wegvallen van Hettie. We weten uiteraard al jaren dat Hettie ongeneeslijk was en zij sinds 2002 borstkanker heeft gehad. Maar het werkt niet zo dat je je daar volledig op kunt voor bereiden, want wij voelen ons nu deze dagen verdoofd en ik heb in de afgelopen dagen nog nooit zoveel moeten huilen. Vanaf vanavond waken wij samen met de familie voortdurend aan haar bed. Zij is nu rustig en ligt vredig te slapen tot het moment waarop zij over zal gaan. Ik ben dankbaar voor de jaren dat ik zo gelukkig met Hettie geweest ben en kan in 1 zin samenvatten wat ik voor haar voel:  A LOVE SO BEAUTIFUL!!!!!!!!!!!!!!

Hettie is weer thuis

Geschreven door Arco
Afgelopen donderdag is Hettie uit het ziekenhuis ontslagen. De medische behandeling betreft op dit moment eigenlijk alleen nog een adequate pijnbestrijding. In het ziekenhuis kunnen ze verder helaas niets meer betekenen in verdere behandelingen van Hettie. We hebben de zorg rondom Hettie goed georganiseerd. Wij krijgen 3 maal per dag thuiszorg, om de twee dagen komt een gespecialiseerde verpleegkundige om de ascitesdrainage te onderhouden en het vocht uit haar buik te verwijderen en er komt een gespecialiseerde verpleegkundige langs voor de morfinepomp. Daarnaast bezoekt de huisarts haar om de 2-3 dagen. En we hebben we met de familie besloten dat er continue iemand aanwezig is in huis voor de zorg rondom Hettie. Zij ligt sinds donderdag eigenlijk alleen nog maar op bed boven. Er is een ziekenhuisbed geplaatst en ons normale bed is ook nog in de kamer tegen de zijwand geschoven. Haar conditie wordt met de dag slechter en als Hettie naar het toilet moet dan is dat een hele onderneming geworden. Zij kan nauwelijks meer zelfstandig lopen en ze heeft het, ondanks de morfine, ontzettend zwaar. Communiceren gaat ook steeds moeizamer. We moeten ons helaas voorbereiden op het onvermijdelijke...... De kinderen hebben het ook heel zwaar. Zij zijn vandaag wel naar school gegaan wat ik , gezien de situatie, ontzettend knap vind.
Lieve mensen, ik hou dit bericht heel kort. We zijn erg verdrietig dat Hettie dit allemaal moet doorstaan. We hebben nu alle praktische hulp en mentale steun van iedereen nodig om deze periode door te komen. Gelukkig voelen we ons omringd door lieve familie, vrienden en alle mensen die met ons meevoelen en meeleven. We zijn gezegend met zoveel liefde om ons heen!!!!

Hettie nog steeds in het ziekenhuis

Geschreven door Arco.
Hettie ligt sinds afgelopen dinsdag weer in het ziekenhuis. Het weekend daarvoor is zij van vrijdag tot dinsdag thuisgeweest. Thuis hebben we alle hulpmiddelen zodat Hettie zich redelijk zelfstandig kan verplaatsen. Zij is zelfs nog op zaterdag een half uurtje voetbal bij Mark wezen kijken. Leonie heeft haar in de rolstoel gezet en naar VVIJ gereden. Zo knap van Hettie. Ze wil het allemaal meemaken. Aangezien dit voor haar een flinke krachtsinspanning is is zij daarna wel erg vermoeid. Zij ligt vrijwel ook de hele dag op bed of op de bank. Vorige week zondag hebben we nog lekker in onze zonnige tuin buiten gezeten. Lekker veel dekens om Hettie heen en heerlijk in de lentezon gezeten. Dat zijn dan de "kwaliteitsmomenten" waar wij zeker van "genieten".
Dinsdag is Hettie weer met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Woensdag is de spinaal katheter bij Hettie geplaatst. Dat is een kastje aan de voorkant onder de ribbenboog waar makkelijk geprikt kan worden en de pijnmedicatie gegeven kan worden. Vanaf dit kastje loop een slangetje rechtstreeks naar haar ruggemerg toe. De pijnmedicatie wordt dus niet meer door de bloedbaan , maar rechtstreeks in het ruggemerg gegeven. De artsen verwachten minder medicatie te moeten geven met minder bijwerkingen. Zover is het helaas nog niet. Hettie ervaart veel pijnklachten van het kastje. Het is toch een wond van zo'n 8-10 centimeter en je ziet de bobbel door de huid heen zitten. Daarnaast heeft zij veel hoofdpijn. Dit wordt veroorzaakt door lekkend hersenvocht bij het slangetje in de ruggemerg. Dit kan na enkele dagen wegtrekken, maar geeft wel veel hinder. Gisteren had zij hier nog enorm veel last van. Hettie zal zeker nog een aantal dagen in het ziekenhuis blijven. Het is schrijnend om te zien hoe de conditie van Hettie achteruitgaat. Ook heeft zij weer veel vocht in haar buik die erg gespannen is. Vandaag heeft er opnieuw een ascitespunctie plaatsgevonden om het vocht uit de buik te verwijderen. Het is ongelooflijk om te zien dat binnen 1 week er weer 6-7 liter vocht gemaakt wordt. Normaal wordt dit vocht via de lymphe- en bloedbanen afgevoerd, maar bij Hettie is dit door de verschillende tumoren flink verstoord.
Daphne en Mark zijn deze week ook een aantal keren bij Hettie geweest en voor hun is de impact ook enorm. Het is een emotionele "rollercoaster" waar zij ook middenin zitten. En ik vind het ook zo knap hoe zij in deze fase toch nog overeind blijven, al is de balans zoeken erg zwaar. Je wilt je kinderen een "ongestoorde" jeugd geven, maar Daphne en Mark maken op hun jonge leeftijd te veel ingrijpende levensgebeurtenissen mee. En dat gun je ze zeker niet.
Vooralsnog blijft Hettie in het ziekenhuis. Zij is ontzettend zwak en heeft veel last van de bijwerkingen van de spinaal katheter. Morgen is er weer overleg met de oncologen over "hoe nu verder". Het blijft allemaal erg onzeker. Ik bericht over een paar dagen opnieuw met een update. Geniet ondanks alles van het leven!!!!